พ่อ
ตอนเด็กผมก็น้อยใจ ที่เห็นคนอื่นมีพ่อ มีครอบครัวที่อบอุ่น
แต่ผมก็มีแม่ที่เป็นได้ทุกอย่าง
พอผม เรียน ม.1 ปู่ผมก็เสีย ทำไห้ผมต้องไปงานศพปู่ เเล้วผมก็เจอ พ่อครั้งแรก ผมเดิน
เข้าไปหาพ่อแล้วถามว่า "จำผมไม่ได้เลย" ทำไห้ผมรู้สึก โกรธและ เกลียด!! พ่อตัวเองมาก แต่เเม่ของผมบอกว่าอย่าไปคิดแบบนั้นเลย พอผม อยู่ ม.3 แล้วผมก็คิดอะไรต่างๆ มากมายหลายอย่างมากมาย แล้วทำไห้ผมเลิกคิดเรื่องพ่อ แล้วผมจะตั้งใจเรียนในจบ เพื่อมาดูแลเเม่ แต่ถ้าถามความรู้สึกที่นี้ กลับตอนที่ผมเป็นนั้นมันต่างกันมาก ถ้าที่ไม่ได้ผูกพันกับพ่อเเต่ก็ อยากรู้ว่า ความอบอุ่น ที่ครอบครัวที่สมบูรณ์ เป็นอย่างไง
พอผม เรียน ม.1 ปู่ผมก็เสีย ทำไห้ผมต้องไปงานศพปู่ เเล้วผมก็เจอ พ่อครั้งแรก ผมเดิน
เข้าไปหาพ่อแล้วถามว่า "จำผมไม่ได้เลย" ทำไห้ผมรู้สึก โกรธและ เกลียด!! พ่อตัวเองมาก แต่เเม่ของผมบอกว่าอย่าไปคิดแบบนั้นเลย พอผม อยู่ ม.3 แล้วผมก็คิดอะไรต่างๆ มากมายหลายอย่างมากมาย แล้วทำไห้ผมเลิกคิดเรื่องพ่อ แล้วผมจะตั้งใจเรียนในจบ เพื่อมาดูแลเเม่ แต่ถ้าถามความรู้สึกที่นี้ กลับตอนที่ผมเป็นนั้นมันต่างกันมาก ถ้าที่ไม่ได้ผูกพันกับพ่อเเต่ก็ อยากรู้ว่า ความอบอุ่น ที่ครอบครัวที่สมบูรณ์ เป็นอย่างไง
